προσαντίος

-αντία, -άντιον, Α

(κατά τον Ησύχ.) προσάντης.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ-* + ἀντίος (< θ. αντ-, πρβλ. άντα, άντην, αντί), πρβλ. εν-αντίος].